Mijn verhaal
Toen ik er achter kwam dat mijn man mij ontrouw was waren we 14 jaar getrouwd.
Anderhalf jaar lang had hij een relatie met een andere vrouw.
De grond zakte werkelijk onder mijn voeten weg.
Een scheiding volgde...
Met veel liefde en plezier woon ik nu meer dan 10 jaar samen met mijn lieve vriend Arjen,
onze kinderen Tim en Elles en de poes Gerrit.
We hebben een fijne relatie, en we zijn een mooi samengesteld gezin met elkaar.
En wat ben ik daar trots op.
Maar dat is niet altijd zo geweest...
Mijn reis begon op 1 april 2006
...Ik had alles voor elkaar.
Een eigen kapperszaak, getrouwd met een leuke sociale ondernemende man, 2 geweldige kinderen, en een rijk sociaal leven.
Allebei zijn we opgegroeid in een ondernemersgezin, we kwamen niets te kort. Het ideale plaatje.
Helaas heeft ons huwelijk niet langer dan 14 jaar geduurd.
De scheiding was voor mij een schok, de grond zakte werkelijk onder mijn voeten vandaan. Wat een verdriet... ik zag mijn wereld en gezin uiteen vallen. Hoe kon dit nou gebeuren, na alles wat we hebben meegemaakt?
Het was mijn grootste nachtmerrie...
Met alles wat ik had stond ik er ineens alleen voor.
Met de kinderen, met mijn bedrijf, met mijn zorgen, met mijn verdriet, met mijn boosheid, met mijn angst, en met mijn wantrouwen naar de wereld. Mijn gezin was kapot. Ik was kapot. Mijn man was een L**
Daar stond ik dan. Een gescheiden vrouw met 2 kinderen. Opeens zag mijn wereld er heel anders uit.
De verwerking van mijn scheiding heeft heel veel voeten in aarde gehad. Ik bleef positief, maar mijn wereld stond op zijn kop! Pas toen ik mijzelf goed onder de loep ging nemen kon ik verder. Ik kon niet anders dan mijn oude overtuigingen los laten.
Achteraf een heel moeilijk proces, maar wel de beste weg. Ik creëerde een win win mentaliteit, daar kwam ik pas later achter.
Wat mij ertoe heeft gedreven dit te doen? Daar kan ik heel simpel over zijn. Mijn kinderen.
Mijn focus ging niet naar boosheid en wanhoop maar naar mijn kinderen. Elles was toen 2 en Tim was 8 jaar.
Ze waren zo kwetsbaar.
Mijn kleine meisje, ineens losgerukt uit haar veilige omgeving. En Tim, hypergevoelig voor verandering door een beschadiging in zijn hersenen. Ik voelde me een leeuwin die vocht voor haar welpen. Ze mochten hier niet de dupe van worden! Dat hield voor mij in, geen vechtscheiding.
Al vertelde mijn verstand en ego iets anders.
Dat deed ik niet om erkenning te krijgen maar uit pure liefde. Voor de verantwoording die ik had voor de kinderen als ouder. Dat is voor mij de grootste opdracht in mij leven. En die werd op de proef gesteld zeg! Uiteindelijk was het niet alleen het beste voor mijn kinderen, maar ook voor mij.
Dankjewel ex.
Later kon ik gelukkig weer genieten van mijn leven, en toen ontmoette ik Arjen in 2012. We vormen sinds 2014 een samengesteld gezin.
We zijn blij, en de kinderen zijn inmiddels volwassen. En ja, ze gaan als een speer.
Maar dat is niet altijd zo geweest, ondanks dat ik de scheiding zo vol overgave had verwerkt.
In het begin hadden we echt het gevoel dat we bij elkaar thuis kwamen, dat alles klopte. Niets stond ons geluk in de weg.
Wat was ik happy! Eindelijk lacht het geluk me toe.
Maar na een poosje kwamen de scheurtjes. Wat een onrust kwam er stilletjes ingeslopen. Ik heb op een gegeven moment echt vraagtekens gehad bij het feit of we wel door moesten gaan met onze relatie.
Ik heb nachten in de keuken stilletjes gehuild, is dit het nou?
Mijn god wat een moeilijke periode was dat!
Ik heb nachten in de keuken stilletjes gehuild, is dit het nou? Waar heb ik afgelopen jaren zo voor gestreden? Het verdwijnt als sneeuw voor de zon! Kan het echt niet anders?
Een scheiding nog eens meemaken, dat wilde ik echt niet. Aan onze liefde voor elkaar lag het niet...
Waar lag het dan wel aan? Deze vraag spookte aldoor door mijn hoofd.
We begrepen niets meer van elkaar.
Ik vond vooral onze opvattingen in opvoeding heel erg moeilijk. We stonden allebei hetzelfde in het leven en toch waren onze normen en waarden heel anders.
Ik voelde me door onze verschillen, al vaker een slecht moeder. Waar was ik als leeuwin gebleven...?
We kwamen er samen gewoon niet uit. De spanningen liepen steeds hoger op.
Ja inderdaad, mijn kinderen zijn nou eenmaal niet zo gestructureerd. En ja, soms zijn ze in zichzelf gekeerd. Wat is daar nou erg aan? Het zijn pubers!
Langzaam maar zeker kwamen er al meer ergernissen....
Doodvermoeiend was het.
We kwamen pas tot rust en weer een beetje nader tot elkaar als we een weekend kinderloos waren.
Dat kon toch niet de bedoeling zijn?
Ik vond gewoon dat hij er niets van snapte
Het verschil in hoe we dachten hoe het hoorde, was voor Arjen ook heel erg. Het raakte hem in zijn erkenning als mens. Het raakte hem ook in zijn "niet vader zijn".
Ik vond gewoon dat hij er niets van snapte.
Ik dacht echt dat het daar aan lag.
Achteraf is dat het meest pijnlijke wat ik kon zeggen.
Au!
Waar lag het dan wel aan?
Waar kwamen al onze frustraties vandaan?
Het laatste wat ik wilde was in mijn oude valkuil stappen. Altijd maar de lieve vrede bewaren. Dat ging ten koste van mezelf, en die tijd had ik gehad!
Ik wilde gewoon de kinderen beschermen, maar waartegen dan?
Ik wilde gewoon mezelf kunnen zijn, maar hoe dan?
Ik wilde dat we gewoon zonder gedoe blij en gelukkig konden zijn.
Ik wilde gewoon mijzelf kunnen zijn,
maar hoe dan?!
Ondanks dat ik heel veel van Arjen hield wist ik, zo wil ik niet verder.
Ik was de stress, het ongemakkelijke gevoel, en de onrust in huis zo zat! Weg uit het doolhof van verwachtingen, wensen, emoties, gevoelens, oordelen een onbegrip!
Zo wilde ik niet leven en mijn kinderen groot brengen.
Ik voelde van binnen dat het anders kon. Dit was blijkbaar niet hoe het werkt.
Ik ging te rade bij therapeuten maar die hielpen niet echt..
Doordat ik veel lees en altijd 'aan' sta voor persoonlijke ontwikkeling, was ik nieuwsgierig naar hoe het komt dat niemand ons begrijpt.
De weg die ik bewandeld heb heeft me heel veel inzicht in onze relatie gegeven. Uiteindelijk had ik mijn antwoord gevonden!
Mijn weg begon tijdens een onderzoek wat ik deed naar een Chineese filosofie over de 5 natuur energieën.
Deze 5 energiën filosofie wordt onder andere ook toegepast in de Chinese geneeskunde en komen werkelijk overal in terug bij alles wat groeit en bloeit. Dus ook bij ons mensen.
Het wat mij betreft het best bewaarde geheim op het gebied van persoonlijke ontwikkeling!
We hebben gevoeld hoe het ook anders kan
We zijn mensen met een eigen DNA, maar we hebben ook eigen energie.
Door dit inzicht omarm ik nu eigenschappen waar ik niet zo trots op ben. Dat ik chaotisch kan zijn bijvoorbeeld. Arjen stoorde zich daar voorheen aan, omdat hij juist van plannen structuur houdt.
Nu lachen we er samen heerlijk om.
We maken tegenwoordig gebruik van elkaars kwaliteiten. Dat geeft lucht en rust.
Natuurlijk is dit niet het enige wat het verschil maakte in onze relatie. De werking van ons gezin in de manier waarop we de rol van ouder en stiefouder op ons namen gaf ons heel veel verheldering en rust.
Daarvoor hebben we systeemopstellingen gedaan en gevoeld hoe het ook anders kan.
Mijn grootste inzicht:
Na een scheiding opnieuw beginnen is niet eenvoudig, maar wel de moeite waard!
Een samengesteld gezin is iets speciaals
Daarom ben ik me gaan verdiepen in de dynamiek van het samengesteld gezin.
Al snel had ik in de gaten dat het samengesteld gezin iets 'speciaals' is.
Er zijn wel boeken over geschreven maar die staan in schril contrast met wat er te krijgen is op het gebied van het traditioneel gezin en relaties.
Het greep me.
Wat een herkenning! Wat een opluchting.
Mijn schuldgevoel naar mijn kinderen en Arjen kwam voort uit een loyaliteitsconflict die niet te doen was.
Als Arjen zich buitengesloten voelde stond ik in spagaat. Want de kinderen, die horen onvoorwaardelijke liefde te krijgen.
Wij weten nu dat een samengesteld gezin heel anders werkt dan een traditioneel gezin, en dat onze relatie het zonder deze kennis waaschijnlijk niet gered had.
Dan hadden wij ook bij de 65% van de samengestelde gezinnen gehoord die het niet redt...
We accepteren elkaar om wie we zijn vanuit ons hart in plaats van te oordelen, en we weten wat we van elkaar kunnen verwachten doordat we begrijpen wat onze rollen betekenen. Het is daardoor veel makkelijker geworden om rekening met elkaar te houden. En onze liefde stroomt weer.
De goegemeente:
Laat iedereen maar weten dat het niet eenvoudig is
om na een scheiding weer opnieuw te beginnen.
Men zegt het zo makkelijk…
Doordat de rollen die we vervullen in ons samengestelde gezin zijn nu duidelijk zijn, kunnen we conflicten rustig uitpraten. We blijven begrip voor elkaar opbrengen omdat we weten waar de pijn zit.
Regelmatig plannen we leuke dingen samen zonder de kinderen, want onze relatie is de motor van ons gezin.
We hebben geleerd hoe het wél werkt!
Het was een prachtige weg waarin we als gezin samen zijn gekomen. We leerden elkaar respecteren op een manier die totaal anders is dan wat we hadden verwacht.
En de kinderen? Die groeien dankzij onze inzichten in een harmonieus gezin op. Zij kunnen zich vol zelfvertrouwen ontwikkelen, en op hun eigen toekomst richten.
Mijn grootste inzicht: Na een scheiding opnieuw beginnen is niet eenvoudig, maar zóó de moeite waard!!
Mijn droom is uitgekomen!
Misschien zie je herkenning in mijn verhaal en voel je ook dat het anders kan. Zou je het aandurven?
Het grijpt me aan dat er zoveel nieuw samengestelde gezinnen zijn die met elkaar worstelen. Maar het hoeft niet...
Daarom heb ik besloten om een coachopleiding speciaal voor samengestelde gezinnen te volgen.
Meer dan 60% van de samengestelde gezinnen gaan binnen 5 jaar uit elkaar. Hulp hierin is geen luxe..
Een nieuw samengesteld gezin brengt gewoon veel onrust met zich mee, daar kun je niet omheen.
Ik wil de taboe doorbreken.
Voor de kinderen.
Voor de liefde.
Als je ook voelt dat het anders kan dan kun je gratis een gesprek van ongeveer een half uur met mij inplannen.
Dan kijken we samen of ik jullie kan helpen.
Go fot it!